مراقبت برای بیماران با سابقه بیماری کلیوی، نارسایی قلبی، ادم، یا اختلالات غدد درون ریز، مانند کم کاری پاراتیروئید، ضروری است.
علاوه بر این، مصرف کنندگان کربنات کلسیم بورس هرگز نباید سفتریاکسون را به عنوان آنتی بیوتیک تجویز کنند زیرا خطر نارسایی اندام های انتهایی و مرگ افزایش می یابد.
بیماران بزرگسالی که از کربنات کلسیم به عنوان درمان مکمل استفاده می کنند، باید سطوح سرمی فسفات و کلسیم خود را به صورت دوره ای کنترل کنند تا از واکنش های نامطلوب و عدم تعادل الکترولیت ها جلوگیری شود.
اگر بیماران به طور مداوم به استفاده از کربنات کلسیم برگردند، علائم آنها نیاز به بررسی برای تعیین علت اصلی دارد.
نکته مهم این است که برای بیمارانی که به هر دلیلی از کربنات کلسیم استفاده می کنند، هرگز نباید سفتریاکسون برای جلوگیری از نارسایی اندام انتهایی تجویز شود.
تجویز کربنات کلسیم باید از تجویز تمام داروهایی که دارای تداخلات دارویی ذکر شده در بالا هستند جدا باشد، به غیر از ویتامین D.
بیماران مبتلا به هیپرفسفاتمی باید به طور روتین کلسیم سرم خود را کنترل کنند تا از هیپرکلسمی و سایر عواقب، از جمله انفارکتوس میوکارد، کلسیفیکاسیون عروقی، و مرگ.
در صورت استفاده از کربنات کلسیم، بیماران اطفال و مسن باید به طور مرتب تحت نظر باشند و از مصرف طولانی مدت آن توصیه شود.
FDA کربنات کلسیم را به عنوان یک دارو و افزودنی غذایی به طور کلی بی خطر می شناسد.
حداکثر دوز 8 تا 10 گرم در روز کربنات کلسیم را می توان برای استفاده کوتاه مدت تجویز کرد.
با این حال، استفاده طولانی مدت از بیش از 2 گرم می تواند منجر به عوارض جانبی مانند هیپرکلسمی، سنگ کلیه، هیپوفسفاتمی، و سمیت کلیوی، به ویژه در افراد مبتلا به بیماری مزمن کلیوی شود.
همچنین سمیت جنینی در زنان باردار مشاهده شده است که بیش از 1500 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن در روز کربنات کلسیم مصرف می کنند.
