فوم دو متری ماده ای است که با کاهش فشار به سرعت در داخل مذاب پلیمری منبسط می شود. 31،34 هر دو عامل دمنده فیزیکی (PBAs) و دمنده های شیمیایی (CBAs) معمولاً برای ساخت فوم هایی با خواص مکانیکی متفاوت استفاده می شوند.
PBA هایی که در حال حاضر مورد استفاده قرار می گیرند، یا سیالات فوق بحرانی (مانند دی اکسید کربن فوق بحرانی) یا مایعات با نقطه جوش پایین (مانند پنتان) هستند که مستقیماً در یک مذاب پلیمری وارد شده و مخلوط می شوند.
از سوی دیگر، CBAs 31،34 مواد جامدی هستند که به آن اضافه می شوند. پلیمر ذوب و تجزیه می شود تا گازهای محلول در طول پردازش تولید شود.
این واکنش ها می توانند گرماگیر (مانند اسید سیتریک/بی کربنات سدیم) یا گرمازا (مانند آزودی کربنامید) باشند. 31 PBA و CBA هر دو معمولاً به یک ظرف گرم شده و تحت فشار مانند اکسترودر، قالب تزریق یا اتوکلاو نیاز دارند.
با وجود تجهیزات پردازش مشابه، PBA ها و CBA ها معمولاً ساختارهای متفاوتی تولید می کنند. CBA ها اغلب فوم های متراکم تری ایجاد می کنند و PBA ها گاهی به دلیل اشباع بیش از حد و انتشار سریع منجر به فروپاشی سلول می شوند.
یا یک واکنش شیمیایی بین اجزای اولیه.35-37 در برخی موارد، اصطلاح “عامل دمنده شیمیایی” ممکن است به یک جزء واکنشی اشاره داشته باشد که لزوما یک افزودنی جامد مستقل نیست.
نمونه معمولی آن استفاده از آب به عنوان CBA با فوم های پلی یورتان است که تحت یک فرآیند تولید کف آزاد ناشی از واکنش شیمیایی قرار می گیرد.
لازم به ذکر است که این مقاله مروری تنها بر روش‌های کف‌سازی تمرکز دارد که فوم‌های پایدار ساختاری تولید می‌کنند.
روش‌هایی مانند امولسیون‌های Pickering38،39 که فوم‌های عایق با طول عمر کوتاه به ترتیب روز یا ساعت تولید می‌کنند، در اینجا مورد بحث قرار نمی‌گیرند.
فوم‌های مبتنی بر زیست با مجموعه‌های متنوعی از مواد، افزودنی‌ها و روش‌های پردازش نشان داده شده‌اند که ساختارهایی متفاوت از فوم
تولید می‌کنند.
و همکاران 15 فوم های ناهمسانگردی را توسعه دادند که نانوذرات گرافن را برای کاهش چشمگیر هدایت حرارتی در جهت شعاعی در خود جای دادند.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.